Lancia Aprilia to lata 30e dwudziestego wieku. Jest to jeden z pierwszych przypadków projektowania nadwozia w tunelu aerodynamicznym, nie chcę napisać, że pierwszy(jako masowo produkowany), bo mam wątpliwości, no właśnie Tatra T77, 87 i 97- 87 miała Cx~0,25- czy udało by się to Czechom bez tunelu? W przypadku Aprilii tunelem służyła turyńska politechnika. Opór powietrza Cx w tym samochodzie wynosił 0,47. Co ciekawe, drzwi przednie i tylne otwierały się od siebie, jak dzisiaj w Maździe RX8. Zawieszenie Aprili było niezależne z przodu i z tyłu, hamucle bębnowe znajdowały się przy wszystkich kołach.
Silnik- wersja Mk 1, że tak ją nazwę czyli pierwsza seria produkowana w latach 1936-1939 posiadała V4, z półkolistymi komorami spalania. Rozrząd napędzany był przez jeden wałek który znajdował się w głowicy. Wałek ten krzywkami uderzał o dźwigienki które to sterowały odpowiednimi zaworami. Pierwszy silnik miał pojemność 1352 ccm i moc 47 KM przy 4300 obr/min. Druga seria produkowana przez 10 lat od 1939 do 1949 miała powiększony silnik do 1486 ccm i o mocy 48 KM przy 4300 obr/min.
Z innych smaczków. Aprilia pojawiała się w wersji z kierownicą po prawej stronie. TYLKO. Co oznacza, że najcieplej witali ją kierowcy Imperium Brytyjskiego oraz Szwecji. Skąd się w Italii wzięło umieszczanie kierownicy po prawej stronie przy prawo stronnym ruchu? A no stąd, aby można było maksymalnie najbliżej trzymać się krawędzi jezdni na ostrych serpentynach w górach. Coś takiego bodajże jest teraz praktykowane w Boliwii.
Oczywiście jak to bywało w tych czasach Aprilia wychodziła z fabrycznym nadwoziem, ale podwioza dostarczano kilku manufakturom specjalizującym się w tworzeniu różnych smakowitych nadwozi. Np. Ghia, Stabilimenti Farina, Zagato, Viotti, Bertone, Vignale, Touring, Castagna i kilku innych mniej znanych stylistów(np Michelotti). Zaznaczyć również trzeba iż 700 egzemplarzy Aprilii zostało zbudowanych w fabryce Lancii znajdującej się we Francji. Ogólna wielkość produkcji to 20 082 egzemplarze (10 354 egzemplarzy Aprilii pierwszej serii) i 7 554 podwozi od roku 1936 do 1949.
Dane techniczne:
Napęd: silnik wzdłużnie umieszczony z przodu napędzający koła tylne.
Silnik:
benzynowy, czterosuwowy, wolnossący, czterocylindrowy, widlasty
1352 ccm
8v SOHC
47 KM przy 4300 obr/min
benzynowy, czterosuwowy, wolnossący, czterocylindrowy, widlasty
1486 ccm
8v SOHC
48 KM przy 4300 obr/min
Skrzynia biegów:
4 biegowa ręczna
Hamulce:
bębnowe, układ hydrauliczny, z tyłu bębny znajdujące się przy mechaniźmie różnicowym
Zwieszenie:
przód: kolumna przesuwna
tył: niezależne, resor piórowy paraboliczny umieszczony poprzecznie
Masa:
Seria I: 880 kg
Seria II: 950 kg
Tekst okrojony z : >www.fierglu.blog.interia.pl
Zdjęcia: google.pl
W razie potrzeby zezwalam na umieszczenie niniejszego wpisu na stronie główniej lanciapolska.org w przeglądzie modeli.
Pozostaje jednak faktem, że np. w Mediolanie zmiana ruchu na prawostronny odbyło się dopiero 3 sierpnia 1926, a produkcja Alf i Lancii z kierownicą po prawej stronie skończyła się w zasadzie dopiero na początku lat '50.
+ Phedra JTD + Lybra SW 2,0 na emigracji i DS20